TERUG

  1. Diensttijd
  2. Oorlog
  3. Eerste uren
  4. Krijgsgevangen
  5. Op en om het vliegveld
  6. In de kerk
  7. Het veldlazaret
  8. Jan
  9. Het krijgsgevangenkamp
  10. Terug in de kazerne
  11. Na de oorlog

Als krijgsgevangene in en om Valkenburg.

Oorlogsherinnering van Berend Borst.

BRON: ©  OSV-4R.I.

Hoofdstuk 2

 

Oorlog

Het werd voorjaar en het Meizonnetje deed het jonge groen ontluiken. De bloembollenvelden ontplooiden zich weer in hun volle pracht. Maar niet overal was het zo rustig en vredig, want de oorlog tussen de Geallieerden en Duitsland duurde nu reeds 8 maanden, zonder dat er beslissende gevechten hadden plaatsgevonden. Wel waren er geregeld incidenten bij de Franse Maginotlinie en de Duitse Siegfriedlinie en deed Duitsland uitvallen naar andere landen, doch van een definitieve overwinning der oorlogvoerende landen was nog niets gekomen.

Hoelang zou het Nederlandse leger nog gemobiliseerd moeten blijven? Eerder dan wij gedacht hadden kwam daar een eind aan en wel op een manier die we ons niet hebben durven voorstellen.

Vrijdag 10 Mei.

Deze datum zullen wij nimmer vergeten. De dag waarop de Duitse leger te land en in de lucht ons land binnen vielen en Nederland in de oorlog mee gesleurd werd. Zoals de meeste militairen en burgers in ons land zijn wij ook door het zware geronk van vele vliegtuigen gewekt. Op onze kamer waren allen spoedig uit hun krib. Wij wisten niet wat er gaande was, wij vermoeden dat er een vliegoefening werd gehouden of een ernstige neutraliteitschending van de een of andere oorlogvoerende mogendheid. Maar toen wij door de hoge kazerneramen de vliegtuigen steeds lager over zagen vliegen, herkenden we ze als Duitse machines. Wij dachten nu, dat Duitsland een aanval op Engeland zou doen. Door 1 der jongens werd de radio aangezet, nu vernamen wij, waar we geen ogenblik aan gedacht hebben: Nederland was in oorlog. Duitsland was geheel onverwacht, zonder oorlogsverklaring ons land aangevallen. Door de ether klonk de ijzige stem van de omroeper, overal werden Duitse vliegtuigen gesignaleerd, er waren parachutisten gedaald, vliegtuigen landen op verschillende plaatsen, grote troepen kwamen over de grens en drongen ons land binnen. Er waren parachutisten neergelaten in Nederlandse uniform.

Wat moesten wij van dit alles denken? Oorlog in Nederland!
Nu moest de Koninklijke Nederlandse Landmacht tegen een veel grotere tegenstander de strijd aanbinden. Wat zou daarvan de uitslag zijn? Waren wij paraat tegen de groteren indringer? Wat werd er nu van ons recruten gedacht? Hoe zouden de soldaten aan de grens het maken? Hoe was het met Dani, mijn broer, die daar in Gramsberegen zo rustige mobilisatie had, dat nu plotseling ten einde was? Wat zou er thuis gaan gebeuren?

Vele vragen drongen zich aan mij op, doch antwoord kreeg ik niet. Van een van de schildwachten, die op de kamer was, vernamen wij, dat al vanaf ongeveer 3 uur 's nachts vliegtuigen boven Leiden gevlogen hadden. Er waren parachutisten bij de Haagsche Schouw gedaald, dat was ongeveer 5 km. van Leiden af. De oorlog liet zich direct ernstig aanzien. Wij hadden ons spoedig in de kleren gestoken. Een ieder gaf zijn mening te kennen van de toestand, waarvan we het juiste nog niet helemaal wisten. Huub Heesterman, die 2 kribben van mij af lag, trok zijn goede uniform aan met de woorden: "Als dit uniform vernield wordt, krijg ik wel een nieuw van de fourier." Hij heeft nooit nieuwe kleren nodig gehad.

Het was ongeveer 5 uur toen wij op de binnenplaats stonden. Er was nog niet eens reveille geblazen!

<< 1e Hoofdstuk  | 3e Hoofdstuk >>